Ogólnie rzecz biorąc, baterie można podzielić na trzy kategorie: baterie chemiczne, baterie fizyczne i baterie biologiczne. Wśród nich baterie chemiczne i baterie fizyczne znalazły już zastosowanie w masowo produkowanych pojazdach elektrycznych, natomiast baterie biologiczne uważane są za jeden z ważnych kierunków rozwoju akumulatorów pojazdów elektrycznych w przyszłości.
„Baterie litowe
Baterie litowe to jeden z najczęściej stosowanych typów akumulatorów w pojazdach elektrycznych. Chociaż istnieją na rynku dopiero od 1970 r., szybko zdominowały rynek akumulatorów do pojazdów elektrycznych ze względu na wysoką gęstość energii i długi cykl życia. Obecnie akumulatory litowe stosowane w dostępnych w sprzedaży pojazdach elektrycznych obejmują głównie akumulatory litowo-żelazowo-fosforanowe i trójskładnikowe akumulatory litowe, przy czym te dwa typy akumulatorów różnią się znacznie pod względem właściwości.
(1) Bateria litowo-żelazowo-fosforanowa
W porównaniu z wczesnymi akumulatorami litowo-manganianowymi, akumulatory litowo-żelazowo-fosforanowe nie charakteryzują się znaczącą różnicą w gęstości energii, która wynosi około 100-110Wh/kg. Jednak jego stabilność termiczna jest najlepsza spośród obecnych akumulatorów litowych do pojazdów. Gdy temperatura baterii wynosi 500-600 stopnia, wewnętrzne składniki chemiczne zaczynają się rozkładać, podczas gdy wewnętrzne składniki chemiczne baterii litowo-kobaltowej, która jest również rodzajem baterii litowej, są już w stanie niestabilnym w {{ 2}} stopień. Innymi słowy, bezpieczeństwo akumulatorów litowo-żelazowo-fosforanowych nie ma sobie równych wśród akumulatorów litowych. Z tego powodu stał się on obecnie jednym z głównych typów akumulatorów do pojazdów elektrycznych.
(2) Trójskładnikowa bateria litowa
W porównaniu z akumulatorami litowo-żelazowo-fosforanowymi, trójskładnikowy akumulator litowy zastosowany w Tesli Model S ma znacznie większą gęstość energii, około 200 Wh/kg. Oznacza to, że trójskładnikowy akumulator litowy o tej samej wadze ma większy zasięg niż akumulator litowo-żelazowo-fosforanowy. Jednak jego wady są również oczywiste. Kiedy temperatura wewnętrzna osiągnie 250-350 stopnia, wewnętrzne składniki chemiczne zaczynają się rozkładać. Dlatego stawia niezwykle wysokie wymagania systemowi zarządzania akumulatorem, który wymaga zainstalowania osobnego bezpiecznika dla każdego ogniwa akumulatora. Ponadto, ze względu na małą objętość każdego ogniwa, liczba ogniw potrzebnych do pojedynczego pojazdu jest bardzo duża.
2.Akumulatory niklowo-wodorkowe
Akumulatory niklowo-metalowo-wodorkowe to obok akumulatorów litowych, które stopniowo rozwijają się od lat 90. XX wieku, kolejny popularny typ akumulatorów zasilających pojazdy elektryczne. Wiele pojazdów hybrydowych, takich jak Toyota Prius, wykorzystuje tego typu akumulatory jako element magazynujący energię. Ich gęstość energii niewiele różni się od gęstości zwykłych baterii litowych i wynosi około 70-100 Wh/kg. Jednak ze względu na napięcie pojedynczego ogniwa wynoszące zaledwie 1,2 V, co stanowi jedną trzecią napięcia w przypadku akumulatorów litowych, pojemność zestawu akumulatorów jest większa niż w przypadku akumulatorów litowych, gdy wymagane napięcie jest takie samo.
Podobnie jak akumulatory litowe, akumulatory niklowo-metalowo-wodorkowe również wymagają systemu zarządzania akumulatorem, ale przywiązują większą wagę do zarządzania ładowaniem i rozładowywaniem akumulatora. Przyczyną tej różnicy jest głównie „efekt pamięci” akumulatorów niklowo-metalowo-wodorkowych, co oznacza, że pojemność akumulatora spada podczas cyklu ładowania i rozładowywania. Przeładowanie lub nadmierne rozładowanie może przyspieszyć utratę pojemności akumulatora (tę cechę akumulatorów litowych można niemal zignorować). Dlatego w przypadku producentów system kontroli akumulatorów niklowo-metalowo-wodorkowych będzie aktywnie zapobiegał przeładowaniu i nadmiernemu rozładowaniu w ustawieniu, na przykład sztucznie kontrolując zakres ładowania i rozładowywania w ramach określonego procentu całkowitej pojemności, aby zmniejszyć tempo spadku pojemności .